First week highlights

kahapon ng umaga, hinatid kami ng tita ko dun sa isa pang tita ko sa may bandang san francisco. pupunta din daw kasi ung mga brothers ko at ang dad ko dun sa place na un. sasamahan kasi ni tita ung lolo ko sa x-ray with my mom. so naiwan kami dun. pero bago ang lahat, dumating muna kami dun, andun ung tito namin ,asawa nung isa kong tita na may-ari nung bhay na un.

pagdating namin ay nagluluto pala siya ng adobo, natawa na lang ako sa sarili ko kasi un din ang kinain namin for the past few days, hindi sa nagrereklamo ako sa food ha. pero ayun, so maya maya ay umalis na ung tita ko at iniwan kami dahil susunduin nya naman si mama, lolo at lola papuntang ospital. in short, naiwan kaming 3 girls at ung tito ko. sabi niya susunduin daw nya ung mga kapatid ko pang iba at ung anak nya sa school, so naiwan kami dun nanonood ng tv.

nang dumating na ulit sila, natuwa ako na parang ang tagal na naming di nagkita nung mga kapatid at dad ko ulit. pero ang totoo, isang gabi pa lang kaming hindi nagkikita. alam ko na maraming araw na hindi pa kami magkikita, lalo na bago pa lang kami dito, wala pa nga ung SSN namin, na kailangan para magwork, so talagang sakripisyo din ng todo.

i can understand my dad na na-dedepress sya somehow sa mga nangyayari sa amin dito. i think he feels very helpless, pero ina-assure namin sa kanya na andito kaming pamilya nya sa tabi nya, hindi namin siya ipagpapalit sa mga gamit na andito ngayon sa amin, all we have to do is stay strong together as a family kahit na malalayo kaming lahat sa isa't isa.

last night nung dumating ung asawa ng tito ko from work, she invited us to join her shopping, tapos walang sumama sa aming magkakapatid. strike 1. tapos, nung tumwag ung tita kong naghatid sa amin, nagulat kaming lahat na mag-stay daw kami dun for one night. nag-panic ang aking sistema, inisip ko,paano na ung kapatid ko? baka hikain ulit siya dahil iba na naman ang temperatura doon? and then, strike 2, we declined her offer na mag-stay doon.

at some point, i thought na we really did a bad thing. ako na mismo ang aako dahil hiningi nila ang opinyon ko at ung ang isinagot ko. it's not that i do not want to sleep there, pero hindi pa nga kami talaga handa, naiwan namin ung gamot nung kapatid ko, at marami pang iba. alam ko na may konting tampo ang tita ko sa amin and she does have every right to do so kasi nga naman 18 years na din kaming hindi nagkita and i think she wants to talk to us more, i also noticed that the conversations nung bago pa kami pumunta dito ay madalas left out siya.

i hope she understands our situation na we're just being careful, especially wala pa kaming means to support ourselves, she has a family of her own and we don't want to add as a burden to her. there are other opportunities that we could spend together and talk about what had happened to us back there, esp. when we were in school etc. all those stuff.

right now, first things first. hindi pa nga pala kami nakakapag-unpack! hahaha.

update: i'd like to think that we're communicating well with the relatives here. we also had a lot of fun this week, but the one above was the main highlight because it gave me, personally, that feeling of guilt once a good offer was turned down and priorities.